خداوند در آیات بسیاری عوامل و موانع معرفت را معرفی کرده و نتایج به کارگیری یا فروگذاری آن را در قلمرو تربیت به انسانها یادآوری کرده است. به کارگیری عوامل ادراکی، نفسانی و عملی در حوزۀ معرفت، انسان را به سعادت رهنمون میکند و به کارگیری موانع و آفتهای معرفتی به بروز بحران در عرصۀ معرفت منجر میشود. در عصر حاضر با ظهور مکاتب فکری مختلف، علاوه بر تردید در اصل فایدهمندی دین، شناخت در معنای کلی آن نیز دچار بحران شده است. نتیجۀ بروز بحران، سردرگمی انسان معاصر و از دست رفتن معنای زندگی است. این مقاله با روش تحلیلی، بحران معرفت را از منظر رابطۀ آن با دین بررسی میکند و با دلایل متقن و مستخرج از قرآن نشان میدهد که «یقین» مفهومی کلیدی برای رفع بحران معرفت است و تنها در سایۀ برخورداری از آن میتوان راهکارها و استلزامات تربیتی متناسب با تربیت دینی را ارائه داد.
)