»دوستی»، هم یک نیاز فطری انسان و هم یک ضرورت برای زندگی اجتماعی اوست. این نیاز در دوران نوجوانی اهمّیت ویژه و افزونتری دارد. پژوهش حاضر با هدف پر کردن خلا ناشی از نبودِ یک نظریۀ منقّح و منسجم در موضوع دوستی در میان مطالعات اسالمی، گام در راه نظریه پردازی گذاشته و از همین رو، از روش تحقیق کیفیِ « نظریه پردازی داده- بنیاد» مدد گرفته است. بر همین اساس، در مرحلۀ کدگذاری باز برای گردآوری داده ها به شیوة اسنادی به منابع شیعی مراجعه شده است. در دو مرحلۀ کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی نیز، برای تجزیه و تحلیل یافته ها (مفهومسازی از دادهها و آرایش آنان در شکل و شمایل یک نظریه) به عنوان یک نوآوری، از الگوی مدیریت راهبردی (استراتژیک) بهره گرفته شده است. این بدان معناست که هر کدام از مقولات حاصلۀ نهایی به مثابۀ جزئی از یک عنصر الگوی مدیریت راهبردی (چشمانداز، مأموریت، خطمشی و ..) در نظر گرفته شده اند. این امر سبب شده است تا ارتباطی نظام مند و منطقی بین مفاهیم اصلی نظریه برقرار شده و متعاقباً فهم انبوهی از داده ها و آموزه ها در خصوص موضوع مقاله برای مخاطبان تسهیل گردد. حاصل تحقیق بر مبنای جوهرة بنیادین دوستیابی و دوستی در دیدگاه اسلامی، »نظریه دوستی تعالی بخش» نامیده شده است
بنائی, امیرحسین. (1398). نظریه «دوستی تعالی‌بخش» و دلالتهای آن در بهبود رشد اجتماعی نسل نو. مجله پژوهشهای تعلیم و تربیت اسلامی, 8(2), 36-58. doi: 10.22103/jir.2020.12963.1306
MLA
امیرحسین بنائی. "نظریه «دوستی تعالی‌بخش» و دلالتهای آن در بهبود رشد اجتماعی نسل نو". مجله پژوهشهای تعلیم و تربیت اسلامی, 8, 2, 1398, 36-58. doi: 10.22103/jir.2020.12963.1306
HARVARD
بنائی, امیرحسین. (1398). 'نظریه «دوستی تعالی‌بخش» و دلالتهای آن در بهبود رشد اجتماعی نسل نو', مجله پژوهشهای تعلیم و تربیت اسلامی, 8(2), pp. 36-58. doi: 10.22103/jir.2020.12963.1306
VANCOUVER
بنائی, امیرحسین. نظریه «دوستی تعالی‌بخش» و دلالتهای آن در بهبود رشد اجتماعی نسل نو. مجله پژوهشهای تعلیم و تربیت اسلامی, 1398; 8(2): 36-58. doi: 10.22103/jir.2020.12963.1306
)