1- قرآن کریم.
2- آمدی، عبدالواحد. (1380). غرو الکلم و درالکلم. سید هاشم رسولی محلاتی. تهران: نشر فرهنگ اسلامی.
3- ابن منظور،محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب. بیروت: دار صادر.
4- باقری،خسرو. (1386). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی.تهران: انتشارات مدرسه.
5- بهشتی، سعید. (1389). تاًملات فلسفی در تعلیم و تربیت. تهران: نشر بینالمللی.
6- پاینده، ابوالقاسم. (1389). نهج الفصاحه مجموعه کلمات قصار حضرت رسول. تهران: دنیای دانش.
7- جوادی آملی، عبدالله. (1387). حکمت عبادت. قم: انتشارات اسراء.
8- خمینی، روحالله. (1385). شرح حدیث جنود عقل و جهل. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی
9- دلشاد تهرانی، مصطفی. (1385) تغییر رفتار و رفتاردرمانی نظریهها و روشها، تهران: دانا.
10- راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
11- سید رضی، محمد بن حسین. (1378). نهجالبلاغه. ترجمه حسین انصاریان. تهران: پیام آزادی.
12- طباطبایی، محمدحسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
13- طیب، سید عبدالحسین. (1378ق). اطیب البیان. تهران: انتشارات اسلامی.
14- علی بن حسین. (1386). صحیفه سجادیه. ترجمه مهدی الهی قمشهای. قم: گلستان ادب.
15- العسکری، ابوهلال. (1353ق). فروق فی اللغه. ترجمه محمد علوی مقدم و ابراهیم الدسوقی. قم: مکتب بصیرتی.
16- فیض کاشانی، ملا محسن. (بیتا). المحجه البیضاء. تصحیح علیاکبر غفار. قم: انتشارات اسلامی.
17- قشیری، عبدالکریم بن هوزان. (1374). رساله قشیریه. تصحیح بدیعالزمان فروزانفر. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
18- کار، آلان. (1385). روانشناسی مثبت. ترجمه حسن پاشا شریفی، جعفر نجفی زند و باقر ثنایی. تهران: انتشارات سخن.